Over het klooster

Het oorspronkelijke pand stamt uit de bloeitijd van de katholieke kerk in Nederland en is gebouwd tussen 1872 en 1877. De architect is Alfred Tepe, lange tijd de vaste bouwmeester van het aartsbisdom Utrecht. De eerste functie van het pand is als ziekenhuis voor katholieken, later wordt het een klooster voor de Zusters van Liefde.

In 1983 wordt het complex radicaal verbouwd, het grootste deel gaat tegen de vlakte en maakt plaats voor nieuwbouw. De fraaie oude voorgevel blijft bewaard en geeft het nieuwe pand veel van z’n charme. Ook de grote kloostertuin blijft behouden. In 2001 verlaten de zusters het pand en volgt een nieuwe verbouwing; de voormalige ‘kloostercellen’ worden in de verkoop gedaan als afzonderlijke koopappartementen.

Er zijn 49 appartementen, verdeeld over twee vleugels en vijf bouwlagen, waardoor het pand in de direkte omgeving boven de overige bebouwing uitsteekt. De bewoners zijn zeer divers en variƫren van starters en studerenden tot vut-ers.